Í þessari á - sem sumir myndu kalla læk - veiddi ég helling af sílum þegar ég var smá strumpur. Veiðarfærið var tvinni með bognum títiprjóni á. Í dag eru títiprjónar ónothæfir til slíks -það er ekki hægt að beygja þá.Veiðin var steikt á pönnu og étin.
Þetta er auðvitað Moshlíðaráin. Ég fór þangað uppeftir um síðustu helgi og rifjaði upp nokkur staðfræðileg atriði með Hrefnu systur. Hún var auðvitað svo lítil greyið þegar við fluttum frá Moshlíð að hún man ósköp takmarkað. Ég hef reyndar rekið mig á það hjá Fríðu systur að hún man nánast ekkert frá Moshlíðarárunum og er hún þó tveimur árum eldri en ég.
Þetta stafar kannski af því að hún hefur ekki tekið lýsi síðustu áratugina.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli