Þar kom loksins að því. Í gær hentum við gamla Bosh ísskápnum sem væntanlega er búinn að standa vörð í eldhúsinu undanfarin 50 ár. Þessi ísskápur hefði átt skilið að fá virðulega útför með guðsorði og yfirsöng en í stað þess var laumast með hann inn í Sorpu og hann skilinn þar eftir eins ungabarn á klausturtröppum - ja, eða í ruslatunnu.
Reyndar var skápurinn hættur að kæla. Það snörlaði bara eitthvað í honum.
Á föstudagskvöldið fórum við Dóra á íburðarmikið jólahlaðborð með starfsmönnum Varmalands. Mikið át og síðan átti að syngja. Hvernig á maður að syngja, sitjandi við borð og hálfsprunginn úr ofáti?
Um helgina höfum við Dóra verið að stússast í Hólmgarði 6. Það fer að bresta á með jólaveseni.
Heiða er væntanleg heim á föstudaginn með soninn Skarphéðin. Hér er jólamynd í tilefni af því.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli