Þá er Heiða farin til Danmerkur með sína fylgifiska og bráðum leggur Bergrún upp í langferð. Við hin sitjum eftir og nögum neglur eða gerum eitthvað annað álíka gáfulegt. Þessi kennsla er auðvitað gjörsamlega glötuð - hvaða vit er í því að vera að reyna að troða þekkingu í krakka - það koma sífellt nýir nemendur jafn fávísir í stað þeirra sem hendinni er sleppt af. Hvað sagði ekki kaupmaðurinn?: - Það er vonlaust að vera að panta nýjar vörur, þær klárast alltaf strax. Eða bóndinn sem skildi ekkert í því hvað lömbin gátu alltaf verið vitlaus á haustin þegar þau komu af fjalli, þó að þau endurtækju þetta ár eftir ár.
Þetta var nú það sem mér lá ekki á hjarta.......... En myndin er af Dóru og Skarphéðni.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli