Við Hreðavatn
Það nær auðvitað engri átt að hanga hérna í Reykjavík meðan sólin bakar Borgfirðinga sem aldrei fyrr. Það er samt óþarfi að kvarta yfir veðrinu hér á malbikinu, það hitnar vel yfir hádaginn.
Pabbi nýtir sér vel nýja tryllitækið, rafmagnsskutluna. Mér sýnist á öllu að hann hafi meira gagn af henni en bílnum. Hann eyðir löngum stundum útivið í góðviðrinu - eitthvað sem hann var hættur að geta áður en hún kom til sögunnar.
Nú er Dóra stungin af upp í Borgarfjörð. Hún skildi mig eftir, einn og yfirgefinn. Bergrún er reyndar enn hér heima en fer á morgun utan - seinna en áætlað var vegna veikinda Bjarkar.
Á þriðjudaginn förum við Dóra til Köben að hitta Heiðu og strákana.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli