Af baksýnisspegli

Í augnablikinu erum við að steikja kjöt. Fyrir dyrum stendur að gera við baksýnisspegil. Gott að hafa baksýnisspegil í lagi, þá sér maður betur hvað er að baki. Í gær vorum við Dóra t.d. í Keflavík að ganga fra lausum endum eftir búferlaflutninga tengdamömmu. Þar var Oddný einnig, röggsöm að vanda. Skrapp í Kolaportið áðan og keypti part af ýsukvóta landsmanna - sem aðeins útvaldir hafa þó leyfi til að veiða.

Ég fylgdist ekki með heimkomu handboltaliðs. Fannst allt tilstandið hræðilega væmið og yfirgengilegt. Líklega er ég einn um þetta.

Set hér mynd af tengdamömmu í tilefni af flutningunum. Hér er hún á góðum degi fyrir utan Hvids Vinstue í Köben.

Af hreppaflutningum

Eftir snarpan bardaga við húsgögn og aðskiljanlega heimilishluti liggur Framnesvegur 15 í valnum, hroðinn öllum veldistáknum.
Bardaginn hófst upp úr kl. 18 á föstudag og stóð fram á laugardagskvöld. Stórskotaliðið, sem samanstóð af flutningabílstjóra og aðstoðarmanni, Oddnýju, Dóru og okkur feðgum. Stórflutningarnir kláruðust á tveimur tímum en þá runnum við feðgar af hólmi því að Andri þurfti að mæta til vinnu við að halda beinni útsendingu við á netinu. Í flýtinum stakk ég af með lyklana að nýja húsnæðinu og olli með því vandræðum. Mætti aftur á svæðið kl. 10 á laugardag og við Dóra komum svo heim um kl. 22 um kvöldið.
Heyrðum sprengigný frá flugeldasýningu en fórum ekki á vettvang.
Bæði Andri og Bergrún tóku þátt í tónlistaratriðum á Menningarnótt, en það fór að sjálfsögðu fram hjá okkur.
Fórum reyndar á flotta tónleika hjá Vonderbrassinu á mánudagskvöldið.

Í sannleika sagt

Við höfum verið á ferðinni undanfarna daga - ýmist á leiðinni til Reykjavíkur eða til Varmalands, stundum með útúrdúrum að Borðeyri eða til Keflavíkur.
Bergrún er komin heim og Vonderbrassið hélt tónleika í Hafnarfirði á mánudagskvöldið - fullt hús og flottir tónleikar.
Svo eru það haustverkin (hausverkin). Að undirbúa sig undir kennslu vetrarins. Það er allt að koma. Um helgina flytjum við tengdamömmu í annað menningarumhverfi - úr Keflavík til Njarðvíkur.
Það fer einnig dágóð orka í að fylgjast með íþróttaviðburðum og ekki síður pólitíkinni. Reykjavíkurpólitíkinni má helst líkja við hnefaleikakeppni eða skotgrafahernað þar sem liðhlaupar setja mark sitt á gang mála.
Sannleikurinn tekur svo mið af aðstæðum.

Lengra, hærra, hraðar!

Aldrei hefur ganga samkynhneygðra verið stærri eða glæsilegri! Aldrei hefur fleira fólk lagt leið sína á Dalvík til að sötra fiskisúpu! Aldrei hafa menn grætt jafn mikið og tapað jafn miklu! Aldrei hefur hitinn verið meiri og sólarstundirnar fleiri!
Svona gæti maður haldið lengi áfram.
Aldrei hef ég séð aðalbláberjalyng ver farið en einmitt á þeim stað sem ég var búinn að hugsa mér að moka berjum upp í kílóavís. Líklega á lyngormur stærstu sökina. Við Dóra vorum mætt á svæðið vopnuð berjaílátum - en líklega var meira um lyngorm en ber.
Þannig fór það nú. Ég fann reyndar þónokkuð af aðalbláberjum upp á Grjóthálsi um daginn þegar við Terje mágur minn fórum að veiða í Fiskivatni. Veiðin var ekki mikil (einn á mann) en ég át því meira af berjum. Aldrei hefur meira verið étið af berjum í veiðiferð!

Helgi allra helga

Merkilegt fyrirbæri þessi verslunarmannahelgi. Árlega lætur fólk plata sig til að æða á hina ýmsustu staði, að sögn til að skemmta sér. Það minnir mig nú á stúlkuna sem var að læra íslensku (fyrir erlenda stúdenta) hjá Guðna Kolbeinssyni. Að sögn Guðna var það verkefni nemenda í einum tímanum að segja frá því hvað þeir hefðu gert um helgina. Stúlkunni sagðist svona frá: "Ég fór út að skemma mig". Guðni bætti því við að sér hefði þótt það mjög sennilegt, "því hún var mjög glyðruleg og virtist nokkuð lausgyrt".
Baggalútur virðist hafa fangað stemminguna (sumir skrifa stemningu) á þessum svokölluðu útihátíðum sem tröllríða samfelaginu, í umtöluðum texta.
Fyrstu fréttir af öllum útihátíðum verslunarmannahelgna eru ætíð þær sömu; aldrei hafa fleiri mætt, veðrið er bara ágætt - ef ekki frábært og allt hefur farið vel fram. Siðan fara að síast fram fréttir af fíkniefnamálum, foknum tjöldum, ofbeldisverkum af ýmsu tagi - ekki síst nauðgunum.
Ekki fælir þetta fólk frá því að endurtaka leikinn að ári og sumir hlakka óskaplega til.
Ég tók reyndar þátt í þessu þegar heimurinn var yngri.