Merkilegt - eða hvað?

Mér finnst einfaldlega tilheyra að setja eitthvað hér inn fyrst ég er á annað borð sestur við tölvu. Við erum stödd í Reykjavík þessa stundina, Dóra og ég. Komum hingað seinni partinn í gær. Búin að stússast í sundi og búðum, bæði fyrir okkur og mömmu og pabba. Líklega förum við á myndbandamarkaðinn á eftir og skoðum.
Veðrið er þokkalegt, kuldi, blástur og sól. Guðmundur Hermannsson verður væntanlega vindblásinn - hann gengur á Snæfellsjökul í dag. Það er partur af fjallgönguprógrammi sem endar með göngu á Hvannadalshnúk. Merkilegt hvað fólk getur haft mikla ánægju af að pína sig! Skil þetta ekki!
Förum upp í Borgarfjörð þegar kvöldar.

Ekki fórum við yfir Strikið

Þá erum við komin heim eftir að hafa brugðið okkur í stutta ferð til Danmerkur. Brotthvarf okkar mátti heldur ekki lengra vera því að allt virtist ætla að sporðreisast í efnahagslífi landans þegar við slepptum fæti af skerinu. Með endurkomu okkar aftur á jakann virðast málin þokast aftur í jafnvægi. Undarlegt að greiningardeildir banka og hagspekingar skulu ekki hafa áttað sig á þessu samhengi.
Annars áttum við góða daga í Herlev. Veðráttan var rammíslensk en páskalambið nýsjálenskt. Í fyrsta sinn í Kaupmannahafnarferð steig ég ekki fæti á Strikið. Aðal viðfangsefnið var að reyna að spilla uppeldi dóttursonarins.
Og svo er alvara lífsins tekin við - kennslan byrjaði með birtingu í morgun.

Frá Herlev

Eins og kunnugt mun vera, þá dveljumst við Dóra sem stendur í Herlev hjá henni Heiðu, dóttur okkar. Herlev tilheyrir Stór-Kaupmannahafnarsvæðinu.
Það er allt gott að frétta úr Danaveldi. Við komum þangað í fyrradag, beint inn í ekta danskan vetur með snjó og alles.
Við erum búin að kynna okkur Odense, en þangað fórum við í gær og röltum um göngugötur.
Í dag gerði Dóra úttekt á hinu konunglega grafhýsi í Roskilde - að innan, ég dokumenteraði það að utan. Áður höfðum við kynnt okkur skipasmíðalist víkinga - eins og menn kjósa að kalla þessa norrænu sjófarendur, sem sumir hverjir voru vafasamir karakterar, eflaust miklu verri en handrukkarar nútímans (Hvað er Annþór í samanburði við Egil?!).
Annað í fréttum er það að líklega kemur Bergrún heim til Íslands á morgun og aumkvar sig yfir Mána, sem fær bara lágmarks þjónustu þessa dagana.

Þá er það páskafríið

Þá er páskaleyfi skollið yfir - frí úr skólanum fram til 24. mars. Að þessu sinni hef ég engar starfsskyldur í páskafríinu. Það er ekki slæmt.
Við erum að undirbúa okkur fyrir utanferð - sem er á þriðjudag - og ganga frá hér á Varmalandi. Oddný ætlar að gæta bús á meðan við bregðum okkur út fyrir landsteinana.
Það er auðvitað tilhlökkunarefni að sjá fólkið okkar í Kaupmannahöfn, ekki síst þar sem nýr, væntanlegur fjölskyldumeðlimur verður nú sífellt meira áberandi, þó að hann komi ekki í heiminn fyrr en í sumar.
Annars óska ég þeim sem sem reka augun í þetta pikk, gleðilegra páska og stórkostlegra páskaeggja - án verulegra aukaverkana.

Sjónarhorn

Helgin var annars fremur tíðindalítil. Við fórum reyndar og skoðuðum íbúðina hennar Gullu frænku, sem hún keypti sér nýverið á Sléttuveginum. Hittum þar fyrir Ingu, Kela og Jón Hilmarsson. Þeir síðastnefndu stóðu þar á haus við að endurnýja baðherbergi (undarleg vinnustelling!). Guðmundur Hermannsson var þarna einnig að flytja að efni; sturtuklefa og flísar. Þetta verður flott.
Litum við í Perlunni - á salatbarinn og til að skoða bókamarkaðinn úr lofti. Sá að Einar Már var þarna að vísa fólki til vegar að bókunum sínum. Frá þessu sjónarhorni (úr lofti) sá ég ekki betur en að hann væri farinn að fá skallablett í hvirfilinn. Þannig fer víst fyrir hárprúðustu mönnum.

Allt er fertugum fært

Ekki þannig að ég sé að verða fertugur. Fyrirsögnin er hugsuð sem hughreysting til mágkonu minnar sem gengur yfir þennan þröskuld í dag. Fyrir mánuði síðan varð Hjörtur bróðir fyrir þessu sama. Hann ber sig bara nokkuð vel - er á kafi í tölvunarfræðinámi úti í Svíþjóð.

Í tilefni af afmælinu verður stórfjölskyldan (sem er fremur smá hérlendis nú um stundir) samankomin í kaffi hjá Steinunni tengdarmömmu í dag.

Þetta eru þær Oddný mágkona og Úa (Þorbjörg) dóttir hennar.

Og talandi um kaffi. Við skruppum í kaffi til Sillu og Fúsa í gærkvöld. Þar áttaði mig á því að mér er hollara að fara með gát þegar ég skrái á þessa síðu - hún poppar upp víðar en á Víðimelnum. Annars er engin hætta á að jafn orðvörum manni og mér verði fótaskortur á þessu svelli. Ef svo kynni að fara, yrði það bara vegna tæknilegra mistaka.


Að svo mæltu fer ég og fæ mér kaffi.

Tíminn

Undarlegt er hvað tíminn líður hratt - vikan hálfnuð og óðara komin helgi. Svo tekur því varla að vera að púkka upp á þessa næstu helgi því áður en við er litið verður hún liðin og sú næsta tekin við. Í þessu ljósi má segja að það sé alveg út í hött að fara að skrölta þetta til Danmerkur um páskana.
Þá er Dóra stungin af til Reykjavíkur, á námskeið. Ég verð því í grasekkilsstandi næstu tvo daga. Ætli ég noti ekki tækifærið og sjóði saltkjötið sem annars fer bráðum að falla á tíma.
Bergrún er komin til New York eitthvað að vesenast. Tónleikasyrpan í Eyjaálfu og Asíu er að baki og Björk búin að móðga bæði Serba og Kínverja. Ég er ánægður með Björk! Næsta tónleikatörn byrjar ekki fyrr en í apríl.
Annars má segja að afkvæmin haldi sig nokkuð á tónlistarsviðinu. Andri er á leiðinni til Póllands í vor, í söngferðalag með Háskólakórnum.
Ég þekki mann sem hefur unnið sér það til frægðar að syngja með Eystunum.

Úr snjómuggunni

Við vorum óvenju mikið á ferðinni í liðinni viku. Við fórum í Borgarnes á miðvikudaginn - til ýmissa útréttinga - og á fimmtudaginn var skroppið, ásamt öðrum starfsmönnum skólans, að Reykholti til að drekka kaffi og eta tertu. Það var þétt snjómugga og nánast ekkert skyggni á leiðinni að Reykholti en sólskin og gott veður á bakaleiðinni.
Núna erum við komin til Reykjavíkur í vísitasíu. Búinn að útrétta fyrir pabba og mömmu. Silla vinkona rændi Dóru í kaffi og er ekki búin að skila henni þegar þetta er skráð.
Nú styttist í Kaupmannahafnarferð sem verður farin um páskana. Þetta verða merkilegir páskar. Svokallaðir Góupáskar. Það gerist víst ekki aftur næstu eina og hálfa öld!